Kinderverwaarlozing

Moeder verstopt baby in autokoffer

 

Door: redactie
29/10/13 - 09u04  Bron: vtm.be 

 

In Frankrijk heeft een Portugese vrouw haar baby 15 maanden lang verstopt in de koffer van haar wagen. De mishandeling kwam pas aan het licht toen de moeder haar auto naar een garagist bracht. Die hoorde het kind huilen en opende de koffer.

 

Kinderverwaarlozing is iets wat soms opduikt in het nieuws. Is dat wat we te horen en te zien krijgen een juiste voorstelling van het probleem of is dit enkel het topje van de ijsberg? Volgens mij is er veel meer kinderverwaarlozing of zelfs misbruik in de wereld dan uit de media blijkt. Over de extreme gevallen,  zoals het recente artikel dat ik gekozen heb, heeft iedereen wel iets gehoord. Maar hoe zit het met al die andere slachtoffers die onzichtbaar zijn voor het grote publiek?

De eerste vraag die we ons moeten stellen is wat verwaarlozing nu eigenlijk is. Moet je rekening houden met de omgeving waarin kinderen leven, in welk land ze leven of welke cultuur ze hebben? Laat me een voorbeeld geven: Als een rijke man/vrouw zijn kinderen verwaarloost door geen of weinig eten te geven is dat dan gelijk aan de situatie van een arme vrouw die moet vechten om toch iets op tafel te krijgen. Als zij daarin niet slaagt waardoor de kinderen ondervoed geraken, spreken we dan ook van kinderverwaarlozing?

Natuurlijk bestaat er niet enkel fysische verwaarlozing zoals ondervoeding. Verwaarlozing is er ook in een mentale of psychische vorm. Kinderen kunnen genegeerd worden, gepest of onder extreme druk gezet worden en dit gedurende jaren. Dit is verwaarlozing die niet opgemerkt wordt door lichamelijke symptomen.

Ik vind dat er te weinig aandacht gaat naar het voorkomen van kinderverwaarlozing. Om auto te mogen rijden, om zwemleraar of basketbalcoach te worden moet je studeren, oefenen en een diploma behalen, maar om kinderen op te voeden wordt nergens iets voor aangeleerd.

Volgens mij is er dus veel meer verwaarlozing en misbruik van kinderen in de wereld dan de statistieken aantonen en wordt er ook te weinig aan gedaan om het te voorkomen.

My summerholiday of 2013 was an amazing experience. The first 10 days of my vacation I went to France with my family. I really liked that quality time with my family because I don’t see them that often anymore because I’m at boarding school during the year. We have spent most of the days at the pool. We had a great week, nice weather, the owners of the house we rented were very nice so we didn’t have anything to complain about. One day my father, sister and I went to a via ferrata. There you can climbe a mountain  by following a secured path with dead rides, bridges and other obstacles.

The rest of the vacation I played basketball for the national team of Belgium U16 which means boys under the age of 16 born in 1997. The European championship took place in Kiëv the capital of Ukraine. Till now that was the biggest and most exiting experience in my life. It was a very exhausting vacation but I loved it. A typical day at the European championship began with a bus trip in the early morning to the training hall for the first practice of the day. After  the practice we had our first meal. Then we had our game preparation where we could observe the next opponent. Around noun we had another meal which was pretty much the same every day ; pasta, chicken and vegetables. The next 2 hours we could relax and sleep in our hotelroom and go to the kiné if  needed. Then the most important moment of the day was the game. We didn’t win many games but we committed  ourselves for 200% every day and by doing so we became a close team. If I could, I would do it over and over again. It was amazing! Hopefully I 'll get selected again this year for the national team of Belgium of the age under 18.